POBOS

Manuel María foi un gran coñecedor e amante da Terra Chá. Neste poema, recitado polo alumnado, recóllense algúns dos moitos topónimos que atopamos ao longo da comarca. O traballo de guionización, recitado e gravación audiovisual foi realizado na Biblioteca Escolar Agustín Fernández Paz do Basanta Silva e nel participou alumnado e profesorado do IES. A montaxe técnica foi realizada por Antón Figueira Tenreiro.

POBOS

O monte é raso. Carqueixas. Máis alá

unha terra moura, a mourear.

¡Povos sen terras! ¡Fanegas de soidá!

¡Povos humildes, ciscados pola Chá:

Taboi, Cela, Mosteiro, Bonxe, Aguiar,

Folgueira, Matela, Sobrada, Arcillá!

Despois: ¡Xustás, Ludrio, Ansemar,

San Fiz, Arcos, Bendia, Couto de A,

Loentia, Castro, Azúmara e Bazar…!

¡Abadín, Rábade, Cospeito, Guitiriz,

Castro de Rei, Xermade e A do Monte!

¡Outeiro de Rei, Moncelos e Mondriz…!

¡Táboga, Trobo, Lanzós e máis Begonte,

O Santo, Quintela, Rozas e Goiriz…!

¡En tanta inmensidade e tanto monte,

Vilalba, a branca, sorríndose feliz!

Manuel María. Terra Chá (1954)